uçuyorum, haydi bekle seni üstümde ki gökyüzünü üzerimde bir kaç þeyle taþýyorum. Los Angeles-Singapur uçaðý yolcusu gibiyim yaklaþýnca, yüreðimi yüreðine canlý yayýnla baðlanýrsýn...
Aslý aslýnda, ‘A’ ile baþlar çok þey, ay dedik mi aklýmýza uzaylýlar gelir, korkma, konuþmaz, yazmazlar, bizi anlamazlar. ‘H’ dedik mi hayat, o ekseninde döndüðüne alýþmak. iki ’H’ bir de ’O’ dersek su, karýþtýrmayýn... neyse ... çýlgýn yolculuða geçelim, yaklaþýnca bana sevdalý cümleler kurarsýn, aykýrý olanlarý da yürek sözlüðünden, kayýt altýna alýr,iþlersin haneme, kabul de daha çok...
haydi hadi/sene.. bir avuç okunmuþ tuzla, kýrmýzý kesede bir avuç toprak, gülümse... kendimi sana getirdim bak topraktan tuzdan duygudan da anlarsýn, kendinde ki bana iyi bak saðlýk ve sýhhatimize tanrým altýncý hissine kuvvet versin. yaþarken yazýlan anýlarým diye, kendindeki kendim/sin, geleceðim yine...
bu düþlerin döngüsü, benden sana senden bana doðru, istiyorum ki sürüp gitmeli yaþadýkça duygu kaynaklý, yeni bir kapý pencere açmalýsýn, yazmalýsýn yaþadýklarýnda sabýrla daha çok beni, bir yolculuk kadar belki hayat, vurulan yerim vurulan yerinde doðuracak çocuk sevdamýn sevdasýna inanacaksýn, ve bileceksin ki; aþkýn pabucu yok, dama atýlacak...
2014/5
Sosyal Medyada Paylaşın:
Toprağımsın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.