Bugün Aylardan viyana,
Saatlerden Diyarbakýr,
Rüzgâr Pervari’den esiyor,
Ve
Senli bir an kudreti damarlarýmýn kapýsýný tekmeledi,
Aç/tým sana açtým.
Gönül’lü bir sokaktan geçiyorum,
Gönül dediysem sokaðýn adý deðil,
Bir kere Gönül geçmiþtir parkesini eze eze,
Uluorta seviþiyordu mahallenin piçleri,
Az yürüyüp sola saptým,
Yirmi birinci yüzyýla vardým,
Amerika’da özgürlük anýtý,
Elinde kemanla Çav Bella çalýyordu,
“Güneþ doðacak , açacak çiçek
Çav Bella Çav Bella Çav Bella Çav Çav Çav
Gelip geçenler, diyecek merhaba
Merhaba ey kýzýl çiçek”
Ben Seninle vals yapýyordum,
Ne biçim rüya bu saða mý sapmalýydý.
Ata/ist bir öðüt lazým bu aþka,
Anlayana sivri sinek saz,
Anlamayana sazý koysan az.
Ýnsanlýk babasýndan miras kalsa
Reddi miras yapacak belli.
Bir iþ mülakatýnda,
Bide sana yürürken,
Akustik yalanlara sýðýnmýþtým.
Sonra yýlanlar ne çirkin deðil mi,
Korkarým yýlandan, yalandan
Gemiye binmeli,
Hindistan’ýn kuzeyinde inmeli,
Ganj nehrine gitmeli,
Gusülünü orada almalý,
Buda heykeline taþ atmalý,
Ýmansýz put,
Kovalanmalý,
Dokuzuncu köy deðildir.
Devam etmeli,
Feodal bir aþktý bu,
Günde beþ vakit vaftiz ederdi enkazýmý,
Kurbanýna hayran bir katil gibi.
Hüviyetim resmi kütüklerde kalmýþtý,
Gülüþüm sende…
Sen siyah beyaz bir foto fantezisinde,
Taþ duvara asýlý çerçevede.
Düþünmek büyük cürümdü kimi günlerde,
Ben her aný kaçak seni düþünmekte,
Yüreðim ki, iri kederli taþ ocaðým,
Taþeron iþçilere kýrdýrdým,
Güneþin caný yandý,
Hacizli bir vesika ucuz masa üstü çerçevesinde
Dilimde sýzladý kelimelerin bacaklarý,
Namahrem oldun bir ara.
Yusuf’tum ben o sýra,
Bir iffet ki sorma,
Züleyha…
Nöbetçi_Piyanist