Kırmızı Abajur
Duvar renginde düþler kuruyoruz, duvara bakarak
Çubuk kraker tadýnda çocukluða dair özlemlerimiz var
Bir de rüyalarýmýz var
Uyandýðýmýz halde morfin etkisi yaratan
Gece oldukça kýrmýzýlaþan kadýnlar var
Gökyüzü gibi
Elleri mavi o kadýnlarýn
Her gün gülümsemelerini boyuyorlar gökyüzüne bakarak
Kusursuz elleri
Bir o kadar da zarif çizgileri var
Duvarla konuþurken
Düþler vuruyor yüzümüze
Duvardan duvara gibi dünya, daracýk
Oysa hayaller dýþarýda daha güzeldir
Daha günlük güneþliktir
Daha baþkadýr dýþarýda hayat
Kýrmýzý bahçede daha güzel durur mesela
Çamaþýr gibi asmalý düþleri bileklerinden
Güneþte kurumalý hayaller
Suya düþmemeli
Küçükken Japon bebeðim vardý
Ondan daha büyük ama ona dair hayallerim vardý
Sonra kýrmýzý saçlarýmý denizle yýkamak
Tuzundan bir avuç içmek
Tansiyonu düþmez bir daha hayaletlerin
Kýrmýzý dudaklarýmla kýrmýzý kelimeler kurmak isterdim
Renksiz olan her þey için ölesiye konuþurdum
Öldüresiye yaþardým
Bir elim katil olurdu
Bir elim çok üþürdü
Ölen herkes için az daha ölürdüm
Ne tuhaf, martýlara üzüldüðüm kadar kuþlara üzülemedim hiç
Martýlarda hep yarým bir þeyler gördüm, kendim gibi
Kuþlar tam tamýna özgürdü
Yaþanmamýþlýklarýmý içimde yaþatýrken eskiyorum
Gözyaþlarýmý martýlara borçluyum, rengini denize
Rengimi odamdaki abajura
Renksizliðimi ölen hatýralara
Biriken her þey biraz renksizleþiyor
Ellerim birikti, tutamadýkça
Tutunamadýkça zaman geçti, yaktýðým tüm renkli mumlar eridi
Dünyayý ýþýtamadan
Hayatla hiç þaka yapmadým
Hiç dalga geçemedim mesela
Her mecazýn içinde bir dalgalanma, bir duygulanma sezdim
Güleceðime aðladým, bolca
Gülenlerin yerine de aðladým
Doldurdum dünyanýn tuz kovalarýný
Rengimi kýrmýzý abajura borçluyum
Mumlar eridi
Sokak lambalarý artýk baþkalarýný ýsýtýyor
Baþka kentlerde ayný þeyler düþünülüyor
Ne garip konuþamamak
Hislerle anlaþmak
Ya da ölesiye saçmalamak
Yýrtýk, pýrtýk hayalleri yama yaparak büyüdüm ben
Biraz da bu yüzdendir tutukluðum
Kimse idareli hayaller kurmuyor biliyorum
Ve paylaþýlmýyor
Herkes fazla zengin, fazla cimri
Yani ruhuna kadar yaralýysan
Saðlam hayaller çýkmaz senden
Hepsi delik deþik eski sýzýlara ait bir yarýmlýktýr
Yarýmý tamamlayan en önemli etken rolünü büyük bir cambazlýk
Ve vurdumduymazlýkla üstlenmiþsindir
Üstelememiþsindir, fazla vakit kalmamýþtýr
Acýný sevmeye baþlasan iyi edersin
Acýný sevmezsen þu hayattan hiçbir þeyin acýsýný da çýkaramazsýn
Kendini sevmekle deðil, acýmakla geçer o dolu kaybettiðin boþa zamanlar
Ellerim de, kalbim de titremez korkudan
Korkamamaktan titrerim ben
Korkacak bir güzellik bulamadýðýmda tutar krizim
Her gün nöbetleþe üþüdüðümüz kýrmýzý kadýnlar var
Kýrmýzý ojeli elleri
Ne güzel üþürüz biz
Tutunacak bir düþ olmadýðýnda gerçeðe yakýn
Ne güzel ölürüz
Kýrmýzýyken dudaklarýmýz
Yirmi Altý Mayýs Ýki Bin On Dört 17 40
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.