BATIK HAYALLER

BATIK HAYALLER
Deniz mavisi gençlik, baþlarda duman vardý,
Bir gonca gül yüzünden mevsimler hep bahardý.
Renkleri, kokularý sarsa da her bir yeri,
Gözlerim hiç görmezdi, kýrdaki çiçekleri.
Göklerde kuþlar gibi, uçsa da hayallerim,
Deryada damla kadar, gölgende yoktu yerim.
Biliyordum sonunu bu hazin hikâyenin,
Gündüzü hep gecedir böyle sevda çekenin.
Söz dinlemezse gönül, akýl baþta ne gezer,
Kara sevda, çöllerde susuz ceylana benzer.
Kan kaynayan imbikten dökülürdü damlalar,
Sevda böyle bir þeydi; biraz ateþ, biraz kar.
Kar eridi yaz geldi, bir köz kaldý sadece
Yanar yanar kül olur, katlanýrdým öylece…
Ah, aldanmak ne acý; uðruna geçti yýllar!
Dertli mýsralar yazdým , sana dünyalar kadar.
Bekledim bunca zaman, aradým bucak bucak,
En sonunda geriye bir adýn kaldý ancak.
Ey dikenli gonca gül! Yaraladýn zamaný…
Kurumuþ çaya döndü, gönlümün çaðlayaný…
Bir coþkun deniz gibi savurdun dipten dibe,
Batýk bir gemi oldum hep sen vardýn içimde,
Taþýdým yýllar yýlý hatýramda zehrini;
Baþka kimse anlamaz gönlümdeki yerini…
Zerreyim bir denizde, denize sýðmaz sevdam;
Hayret makamýndayým, sen ben deðildir davam.
Fakat bil ki denizden büyük okyanus vardýr;
Deniz içinde balýk, balýkta Yunus vardýr.
Ünver PAZARLI
Sosyal Medyada Paylaşın: