Aðýt gibiydi tüm þarkýlarý Yüzleri hiç gülmemiþti bin yýldýr Aklara bürünmemiþ, ak yüzler görememiþlerdi Karalar içinde hep hüzün þarkýlar söylemiþlerdÝ Bir yýl önceki kýrk - ikindi yaðmurlarý, Bu seneye de göndermiþti yýkýntýlarýný.
Boþunaydý onlarca, meltemli baharlarý beklemek, Boþunaydý,"hele bir hasat mevsimi gelsin " demek. Tüm buðdaylar ve de ötekiler kavuz kuruyacaktý, Sanki gazaba gelmiþti o bonkör bulutlar Ne Nisan, ne de mayýs yaðmurlarý yaðacaktý.
Ne bir talih, ne de bir kader yoksunluðuydu bu Oysa hiç dinmeyen hep o kýrk - ikindi yaðmurlarý Yýllar geçse de unutulmayacak hep hatýrlanacaktý Ýnsanýn tabiatý bozmasýnýn acý bir sonucu Bu sene de açlýða, susuzluða katlanýlacaktý .
Tabiatýn gereði yaþamsal süreci varken, Birileri yazýp çiziyordu zul-met kitabýný, Sonra da sunuyordu, "iþte kaderiniz buradadýr" diye, Hep egemenin kýlýçlarý tepelerinde sallanýyor, Onlarsa tutsaklýðýn korkusu içinde kývranýyordu.
Ah bu insan! Nedense hep korkudan aradý çareyi Anlasa, bir anlasaydýlar korkunun çare olmadýðýný, Aklýn, en zor koþullarýn bile devasý olduðunu, Öðrenebilseydiler her zorun oyun bozanlýk olduðunu Zorlamakdan vazgeçmeyen, yol belleyen zorbalara Zor kullanmanýn geçerli son çare olduðunu.
KEMAL POLAT 24.05.2014 KAVUZ: Yöre lehçesince " içi boþ, kabuk buðdaysýz kurumuþ baþak" Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.