zemin ve kadın,mekan ve adam

cýlýz,ýþýksýz ve küçük penceresinden dýþarýyý izleyen adam
kasvetli gözleriyle ortalýkta gezinip
bir süre sonra,
yakýþýklý cüssesini de yanýna alarak,
aþaðýya atlamak üzere olduðunu düþündüðü kadýna doðru ilerledi.
sert zemine çarpmak üzere olan
yumuþak bir beden hayal etti.
bunun için kýzdý kendine.

Salondan çýkarken kapýyý bile kapatmadý.
yaðan yaðmura aldýrmadan binadan çýkýp,
karþý apartmana doðru ilerledi
cadde adamý geçti
adam caddeyi
herhangi bir zile basýp
demir sertliðindeki kapýnýn açýlmasýný bekledi.
sonsuz gibiydi...
sertlik sonsuz gibiydi...



kendisini içeri taþýmayý baþarmýþtý..
basamaklarý üçer beþer çýkarak
kadýnýn ölmek üzere olduðu daireye gelmiþti bile.
kapýyý çaldý.
Açan ya da ses veren olmadý.
kapýlarýn ses geçirmediði gezegenlerde
ne çok yalan söyleniyor olmalý diye düþündü.
böyle düþündüðü için yine kýzdý kendine.

yüksek müzik sesinin musallat olduðu küçük kulaklarý,
alçak ses tünellerinden geçerek,
odaklandý
sadece ölümün sesini duyabilirdi artýk.

tekrar ve tekrar kapýyý çaldý

tüm bu anlamsýz telaþý
çýrýlçýplak yaðmuru izlerken
kendi terasýndan fark eden kadýn
bir hamleyle ayaða kalkýp elindeki viski þiþesini yere býraktý
ufak ufak ilerledi.
acelesi yoktu
ürkek ayak tabanlarý
boþluðun kasvetli vadisinde ilerlemeye çalýþýrken
topuklarýna giydirdiði zemin
parmak uçlarýna takýlan mide bulantýsýna eþlik etti.

kösnül hikayesiyle buluþan müzik
onu bedeninden kavramýþ,
zamanýn dalgalý saçlarýnda bit arýyordu sanki.
eksik ya da fazla deðildi.
ve kaþýnmýyordu

--bir adým çok þey deðiþtirebilir
ve sarhoþ bünyesi
omurgasýz bir tanrýnýn evinde,
proteinden zehirlenebilirdi.--

mekan bitmiþ
sesler vücudunu terk etmiþti.
zamanýn ucunda asýlý kalan kadýn
zamanýn ucunu kaçýran adamla buluþmak üzereydi....

kapýya uzanan kolu
aklýna yaslanan düþü yarýlayýp
sonsuzu araladý....

kapý açýldý.

adam þaþýrarak
kadýnýn çýplak bedeninde örtülü bahaneler arayan gözlerini yere çevirdi
kadýn þaþýrarak
zeminden daha az çekiciyim diye düþündü.
böyle düþündüðü için kýzdý kendine sonra.
þaþýrdýlar bir süre.



öldüðünüzü sandým dedi adam nihayet
ya da ölmek üzere olduðunuzu
yaþadýðýnýzdan bile emin olmadan!

henüz ölmedim dedi kadýn
ya da ölmek üzere deðildim
yaþadýðýmdan bile emin olmadan
nasýl ölebilirim..

aralanan sonsuzlukta kayboldu adam sonra
müzik durdu
ve kadýn
topuklarýna giydirdiði zemini
parmak uçlarýna takýlan mide bulantýsýndan çýkardý...


Sosyal Medyada Paylaşın: