Hezeyan

Sonra sonra asiliðim tutar ya hani
Aklýna yattýðým yerde duramam…
Gerçek deðer yargýlarýmýzla
Dürtüldüðümüzü zannederken
Ýçimizdeki savaþçý filler Ebrehe’ye koþar
Muhtemelen kendi felaketimize


Ýki lafý bi yere getir kul
Getir ki deðer yargýlarým dürtülsün
Bizden fazlasýný alma sakýn içeriye
Hatta bu þiiri de üzerine
Bir kere güvenirsek, bunu hep isteriz
Tasviri bozuk insanlar,
Bizi suçüstü zannederde
Kendimize ait zamanlarý ziyan ederiz

Ey þehrimin dokunulmaz saðýrlarý
Kendimize ihanetimiz var
Affedemediðimiz yerden
Tam ayarsýz bir sadakatle
Uðruna yanýlacak gibisinden
Biz baðýþladýkça hatýrladýk
Hatýrladýkça yandýk
Yandýkça insandýk
Ýspatý olmayan gerçekler geçti yörüngemizden
Þimdi büyülü sözler dileniyoruz
Affýna meyilli yeminlerden
Oysa yeminler zýlgýt çalar geceye
Sebebi kalp içindeki kýbleye



Gece kimi sahipleniyor kul
Sýradanlýðýn izleri var karanlýkta
Düþün ki annemin geçmiþinden geçiyorum
Masumiyet bakýþ açýlarýmýn
Mealini fýsýldýyor yarýnlarýma
Özellikle ben
Ürkütücü bir hikâye gibi bakarken
Bir adýmda içimdeki insansýzlýða sýðýnýyorum
Ve özellikle sen
Bir tek kendini alýp gidiyorsun bu hikâyeden
Öyleyse en çok þimdi
Ört gözlerimi ellerinle
Ýçimdeki ölüm üþümesin
Belki ceset dudaklarýmdan öpersin
Umut baðlamak ne haddimize
Sen tüm kelamlarýn özetisin



Sosyal Medyada Paylaşın: