EBEKA

EBEKA içimdeki þizofren
Seni kim peygamber ilan etti de
Kavminden habersiz terk edersin bu þehri

San /mak
Ýlk heceyle baþlamýþtý her þey (san)
Susmakta olabilirdi ama
Sanmak daha tehditkâr
Daha tehlikeli
Daha aceleci deðil miydi?
Ki ben annemden bilirdim bu silsileyi
Bi zamanlar tek suçlusuydu dünyaya gelmemin
Þimdi ise devam ettirmemin…

Ah EBEKA
Bak þimdi dediðim yere gelmiþsin
Sende benim gibi dürüstlüðüne küsenlerdensin
Kim bilir kimi ne sanmýþlýðýmýz vardý
Sesimizin düþüklüðünde

Her þey güzel dedim EBEKA
Her þey güzel…
Di si içimde kalacak þekilde
Bu olumsuz cümleleri kim soktuysa aklýmýza
Hiçbirinin kaydý yoktur kalp mizacýmda

Ey yaþam arifesinde
Bende öte muamma sancýyan
O muammadýr ki
Bütün âminleri teðet geçerek
Ziyareti iade ediyor ar-sýz tövbelerimi
Beni bana doðurma EBEKA
Bilirsin ben aynalara bakamam
Aþksa yörüngende dönmekte olan
Belli aralýklarla þekilsel yaþamak gibi
Sanmak ve susmanýn adýna
Birkaç kez ölüme ikna olmak gibi

Þimdi içimin san yaný-ysan
Git-de eksik olayým
Yani hiç yanýmda olma/yaným
Ben yalaný da doðru sandým o zaman
Gel zaman git zaman beþiðimi salla bi zaman
Biz en çok sanmaktan yorulduk
Susmayý hiç haz etmedik EBEKA

Sosyal Medyada Paylaşın: