“Kalbimdeki acýlar,
Yaz sýcaklýðýnda erir mi (hiç)?”
Bilmediðim þehirler vardý.
Mesela senin çocukluðundakine benzeyen,
Yaþlý bir kadýnýn gözlerindeki nem gibi…
(nice acýlarý bedeninde taþýyan yalnýzlýk belki de)
Unutmadýðým bir aným vardý.
Mesela küçükken rüzgârlarý severdim,
Çünkü yaðmurlar gibi aðlatmazdý uçurtmalarýmý…
(biraz daha inersem anýlarým ölür mü, sence?)
Bir tek satýrým var seni anlatmaya:
“Aþkýmda gül gibi; gün geçtikçe kuruyor hüzünle…”
Biliyor musun, ben en çok yarým þiirleri severim…
(sonlarý yoktur ki-kötü bir anlarý olsun…)
“Kalbimdeki acýlar,
Yokluðunda biter mi (hiç)? “