bembeyaz koşmak vardı o yollarda

doru bir at gibi kayarak
ak yelelerini savurarak rüzgârda
bir adýmýn sürekli geçerek diðerini
kollayarak her yönden koþan atlarý
sayrýlarý koruyarak hendeklerde
sahiplenerek güçlü yenlerinle
bembeyaz koþmak vardý o yollarda!


kirletmeden ak rengini koþuda
diyeceðim ama daha önceden
belliydi seni koþuya sürenler
bu yollarda hesabý olanlar
göz koyanlar daðýna ovasýna
köprü kuranlar vardý
taa uzak uzak diyarlardan
her þeye burnunu uzatanlar!


yanýna kattýn bir sürüyü
komþu bahçelere dalsan
çifte atsan gelene geçene
canlar yaksan, ahlar alsan
sana dur diyenin yok
koþ bakalým kýyamete kadar
cümle yanýnda koþanlara oku üfür
kýna yak kuyruðuna
yýkýlýp dökülürken koskaca bir ülke
eþkiya bayraðýný gönderine çekmiþken
sen dalgalý denizlerde gemilerini yürüt
halk düz ovada yolun þaþýrsýn!


sür bembeyaz atlarýný durma sür!
arkanda kalan ezgin yýðýnlarý unut
onlarýn önüne kýyameti koy, avut!
sen çal dünyayý koy üstüne, üstüne
bir semer daha yükle her koþuda
ne yaparsan yap bir çýkýþý yok bu yolun
gün gelir durdurur aðýrlýðýn!





30. 4. 2014 / Nazik Gülünay





Sosyal Medyada Paylaşın: