Ozgur Biraktim Duslerimi
zehra*
Ozgur Biraktim Duslerimi
Ben mutlulugu yakaladim, yasayacagim derken
Gecip giden senelerin boynunda kaldi ellerim
Birzamanlar etrafimda insanlar dolanirken
En kotu gunumde yapayalniz kaldim ben
En guvendiklerim bile beni sirtimdan vurdugunda
Sen vardin ya
Koymuyordu unutulmuslugum
Ama onca sene
Sen, diye diye ben beni unutmusum
Ben seninle esen ruzgarlarda kaybolmusum
Yagan yagmurda sele karismisim...
Zaman en buyuk ilacmis anladim
Ne varligin bir anlami ne yoklugunun bir acisi
Daglar artik kalbimi
Toplayali cok oldu kirilan parcalarini
Omrumden omur gitti ugrunda
Sen mutlu olacagini sandin oysa
Bilmen lazimdi yar
Kimin ahi kalmiski yerde
En gizli kuytularda agladigimdan kimsenin haberi olmadimi sence
Ben artik gectim kinimden, uzuntumden
Ahim delmiyor artik yuregimi
Ismini bile anmiyor dilim
Hesabin artik Allah katinda
Seninle, asiklar arasinda...
Farkina vardim
Insan her ayrilikla
Verirmis canini elleriyle
Giden gelmezse
Yarim kalirmis...
Ben omrumun baharinda
Hazan´a dustum
Sarardim, soldum
Bir zamanlar seyda bulbuluydum asiklar bahcesinde
Senden sonra ne gulun ne askin tadi yok
Adina yaktigim sarkilardan
Hatirimda kalan bir tane soz yok
Unuttum herseyi
Seninle birlikte
Ozgur biraktim duslerimi
Yasadimmi bilmiyorum mevsimleri
Bahari gormeden, yazin keyfi yok
Payima dusen sonbahar
Gel gorki
Onunda yalniz tadi yok!!!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.