Ýçimde/kini büyümüþ bir çocuk inkâr ediyor beni,
Al/bayým diyor, yerden aþkýn düþen apoletlerini,
Ayaklarý dengede dursun diye altýna kül tablasý konulan bir masada,
Ýçiyorum son çayýmý,
Sigaramý yerde öldürürken,
Çakmaðým aðýt yakýyor ölüsüne.
Uzun l/afýn kýssasý,
Sen gittiðinden beri,
Ben her gün ayaklarý sakat bir masada kýydým sigaralarýn canýný.
Anam dilimi kaybetmiþti anayasa/kta,
Ve ben
Her gün atýlýrdým ayaklarý altýndaki cennetten.
Lal’dý.
Vardý.
Bir soykýrýmdý bu katili meþhur,
Ben sana hiçbir zaman hiçbir þey anlatamadým.
Zaten sende beni hiç anlamadýn,
Güle güle kullan bu ömrü,
Parþömene kopyaladým acýlarýmý þimdi.
Pablo’nun tüm þiirleri þahitti buna,
Oysa Ýsa’aya sev demiþti Allah.
Ben deli gibi sevmiþtim seni,
Sonra,
Oku dedi Allah,
Canýmý okudun parça parça.