söz nerelere uzar gider karda üþüyen bir çocuðun ayaklarýndan baksam pantolonunu karla temizleyen o genç yaþta ölüp gidenler naylon ayakkabýlarýyla karda yuvarlak dünyanýn üstünden düþe kalka kayýp düþenler
söz taþar nehrinden ucu bilinmez yerlere orada aç açýk çocuklar savaþ çýðýrtkanlarý arasýnda bir pire gibi zýplarlar peynir ekmek arasý sokak arasý yenilirler diþ(li)ler çok güçlüdür
lâ havle çeker anneler gömülürler sözün içine kadýn kadýna yeter güçleri sözden alýrlar hýncý git gide küçülür sokaklar yiter sýzlanmalar arasýnda evlerden sýzan k(a)ederler
acý yer bulur kapý önlerinde taþ üstünde oturanlar bilmezler kim yedi ayaküstü olmayan bahçelerin olmayan ürününü saraylar yaptýlar, onlarýn çilesinden yüksek duvarlar ördüler aralarýna zengin fakir diye ayýrdýlar önce sonra yollarýný deðiþtirdiler
çocuk baktý çocuða kendini göremedi hani bütün insanlar eþitti?!!
26. 4. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.