Ve
Uyku yine kendini inançsýz bir düþe sattý,
Gece hurafene inandým,
Sab/ah kendimi im/ansýz b/astým yataðýnda.
Gri bir keder kapladý her yeri,
Güneþ ürkekçe sýðýnýyordu bulutlarýn arkasýna,
Yavaþ yavaþ çürüyordu aþk,
Tanrý bedenimde çakýyordu cehennem ateþini,
Sen orda yanýyordun,
Ben orda ölüyordum.
Beraber piþiyordu günahlar,
Ayný küfürle yargýlanýyorduk,
Seni öpmek günah sayýlmýþtý Tanrýnýn kýt-abýndan,
Ben ayetleri çalmakla suçlanýyordum oysa,
Çeliþkiler kendini yalanlara satýyordu,
Büsbütün çaresizleþiyordu her þey,
Çekirdek kabuðunu dolduruyordu tüm bunlar.
Ben seni arýyordum,
Sen bende kayboluyordun.
Güneþ þahitti,
Yýldýzlarýn yüzüne tükürdüðünü,
Hadi kadýn,
Kalbimi çiz ellerine,
Görsün tanrýn ne denli sevdiðimi,
Görsün kýyametin resmini,
Aþký…
Mýþýl mýþýl zýbarýyor þimdi yataðýnda.
Kurtuluþumuza tek delildir bu.
Tanrýnýn divanýnda.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.