Zamanın Yolcusu

Dün,bugün ve yarýn için var olduk,
Varolunduðumuz gibi emrolunduk,
Biz saniyelerimiz boþa salýp hayatý seyre dalarken,
Gökkuþaðýnda kaybolduk..

Yaratan’ý unutup,yaratýlanla meþgul olduk,
Rüzgarda yapraðýn uçuþtuðu gibi savrulduk,
Kimimiz müslümanlýða ayak basarken,
Kimimiz hadsizlikle yoðrulduk..

Alnýmýzda yazaný silip,kaderimizi baþtan yazmaya kalkýþtýk,
Elimizde ilahi bir kalem yokkenvar sanýp yolumuzda kývrýldýk,
Dünya dönmeye devam ederken,
Ebed tohumlarýyla ekildik,topraða karýþtýk..

Dünümüz bitti,bugünü yaþadýk,yarýný var sandýk,
Dünya yolcularýnda ki sohbete katýldýk,
Bizler yoldaþ olup,sohbete dalarken,
Güneþ mi batmýþ,alnýmýza yazdýðýmýz kalemin mürekkebi mi bitmiþ anlamadýk..

Sosyal Medyada Paylaşın: