arýyorum yýðýnla defter arasýndan ne varsa sana ait bir kýrýntý bir bakýþlýk merhaba yada düðüm düðüm hoþçakal
olaðanlýk seni bana vermiyor sanki hiç bir þey olmamýþ gibi dostlar kendi dünyalarýnda dolaþýyor bir odanýn düzenine kurulup artýk olmayan sobalara odun atýyorlar
neden sana arkamý dönüp uzaklaþamýyorum yüzümde kaç atlý cirit oynuyor kimbilir kaç yýlýnda kazanan alkýþlanýyor geçmemiþ gibi tarih
eski bir sayfa arasýnda bakýþlar bir çentik atýyor günüme beni býrakýp sana akýyorum hayaller bile karanlýk artýk sen hiç yaþamamýþ mýsýn ne bu aþk benim hüsnü kuruntum olmalý yoksa bir gül kalýrdý elimde solgun
bu benim sevdaya sevgim belkide ne kimse uzanýp bir yýldýz sundu gökyüzünden ne de benim için uykusuz sabahlar etti kimse öyle anlamlý bakmadý gözlerime kimse seni seviyorum demedi
doðmamýþ aþklarý yaþýyorum doðmadan ölüm fermaný yazýlmýþ sancýsý duyulur mu bilmem uzaktan iþaretleriyle anlaþýr mýyýz ormanýn bir ateþ arada, yanýp yanýp söner mi?!
18. 4. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.