yarýn þarkýlarý söylerdi hani annen beklemezdi böyle küf kokulu yarýnlar daha bir tutup silkelineceðini karartma günlerinde ekmeklerin durmadan küçüleceðini sadakaya kul olacaðýný halkýnýn imzalarýnýn ç’alýnacaðýný
ufuklarda adýnýn silineceðini bilmezdin Atatürk’ün yeniden Türküm diye savunmaya alýnacaðýný geri plâna, tozlu raflara kaldýrýlacaðýný insanlýðýnýn bayraðýnla yerlerde sürükleneceðini ilâçlý, boyalý sularla geçmiþinin tümden silinmek istenileceðini
onlar coniler kýyýmcýlar, insantanýmazlar demokrasi, özgürlük diye diye özgürlüðünü gasp edenler söke söke ayýrmak istiyorlar kardeþinden biliyorlar senin birliðin onlarýn yenilgisi sen Ali, sen Veli diyecekler illâki yýkacaklar Lozan’ý hortlatacaklar Sevr’i yeniden
bilirsin ikiye ayrýlýrsa bir yüz nasýl yaþar? kanatlarý kopartýlmýþ kuþlarýn ahenkle yolculuðu bitmiþtir anne oðuldan ayrýlýr oðul kardeþten!
sýrtýnda taþýdýðýn neden öldü bil arkadaþým onlar üç-beþ aðaç dediler üç beþ aðaç!
10. 4. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.