NE VARSA İMKANSIZ

Düþ yýkýmý, gönül yangýný;
Dil yarasý, baþýmýn belasý.
Feryat figan dönerken devran,
Dinler mi hiç gönül ferman…

Karaçalý, nifak sokanlar,
Yana yakýla peþi sýra koþanlar,
Ne güler yüzüm
Bir o kadar bariz içimdeki hüzün.

Yanlýþlar doðrularý götürdü götüreli,
Diken üstünde hüküm sürdüm süreli
Çalakalem ne yazsam,
Þu sevdadan bir parmak bal çalsam.

Miadý doldu iþte tüm duygularýn,
Derdim hiç olmadýðý kadar baþýmdan aþkýn.
Neye niyet neye kýsmet,
Bu kadar kolay mý vazgeçmek.

Ne yardan geçer gönül ne serden,
Olmadýðý kadar bozuk bir düzen.
Riyadan dem vuranlar,
Sorarým korkmaz mý hiç Allah’tan.

Böyle gelmiþ böyle gider,
Asla da dönmem sözümden.
Geçmiþten miras koca bir enkaz
Olmaz ki bu kadar naz.

Bu denli kifayetsiz
Aðlar gözlerim yerli yersiz.
Ne varsa imkânsýz,
Hayat bu, olur mu noksansýz.

Sosyal Medyada Paylaşın: