Devrik devran Þu yürüdüðümüz yol Sayýsýz insan Ve bir o kadar yalan. Ne varsa vazgeçemediðimiz; Ezelden bu yana uðruna Savaþ verdiðimiz.
Kendimiz, Belki de her kimse Gizlediðimiz en derinde. Ne varsa dilediðimiz gönülden Ve sýðýndýðýmýz o gönül mabedi, Tek dayanaðýmýz her daim bize el veren.
Boþ gerisi öylesine boþ Sevmek gönülden bir an evvel, Kuþ olup uçmadan, yitip gitmeden. Yangýn yeri hatta mahþer Nice nimet elimizin altýnda, Cennet de cehennem de bu dünyada.
Kum tanesi kadar ufak ve sýradan Diðer yandan engin gönüllere Deryalar sýðdýran. Sýradan, Basiretsiz olsak da zaman zaman, Hep Yaradan olmadý mý Yetiþip, elimizden tutan.
Uðruna kul köle Yaþlar içinde ettiðimiz her tövbe, Birer parçayýz O’ndan Sevginin hasý, Gönlün muradý Yürekten sevdalý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.