UZAKLAR...
Yitik düþler var enginlerde saklý,
Flu, eriþilmez ve olabildiði kadar efkârlý.
Uzak, çok uzak hem de
Bir asýr ötede,
Sayýsýz ýþýk yýlý hapsolmuþ
Ýmkânsýzlýðýn kafesinde.
Karanlýk bir zindan
Ne penceresi var ne anahtarý
Bir o kadar viran.
Pembe, beyaz uçuk hayaller
Elimle dizdiðim o eriþilmez yýldýzlar,
Gökyüzünde kavuþulmayý bekleyen
Ve her daim çapkýn çapkýn göz kýrpan.
Uzak olabildiðince,
Kavuþmak ne mümkün
Hayallerin dahi ötesinde.
Ýçin için aðlayan pamuk bulutlar
Eþliðinde üþüten o soðuk rüzgâr.
Ne varsa kayýtsýz
Her kimse insafsýz,
Uzak dursunlar bin yýl ötemde.
Ne yadsýrým kendimi
Ne inkâr ederim duyduklarýmý.
Yeter ki iliþmesinler benliðime.
Bilemezler ki, göremezler de
Tahmin dahi edemezler,
Katýksýz sevdalar ulaþýlamayan,
Saf duygular anlaþýlmayan.
Ne varsa derinden,
Söylerim ta gönülden.
Saklarým saklayabildiðim kadar,
Gömdüm kalbimi ve sýðýndýðým
O soðuk mezar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.