“Kendi düþen aðlamaz” diyenleri doðruladýn Düþmeleri sanki derece atlamak sandýn. Arkanda býraktýðýn sevgileri donmuþ sevenleri, Onlara sallanan intikam kýlýçlarýný Yoksa sevgi gösterileri mi sandýn?
Senin deðil ama, benim hep umurumdaydý, Düþüp - düþüp, kalkýþlarýn. “Ýnanmýyorum: Tanrý böyle kader yazmaz O denli özenli yarattýðý kullarýna” diyorsam Haksýz mýyým! kahrolup üzülüyorsam?
Bitmeyen kinlerin yýllanmýþ öfkeleri Bil ki esecek zemheri rüzgarlarý gibi. Sen, “ben kendimi kurtardým” sevincindeyken, Kör ve ayýlmaz bir sarhoþluk yaþýyordun Bindiðin geminin su almakta olduðunun farkýnda mýydýn?
Belli ki sen hep farkýndasýzlýk yaþamýþsýn. Hamam külhanýnda yetiþmeðe çalýþan ökse otu Bil ki senden daha yararlý mutlu ve bahtiyar, Onu köklerinden ayýrma çalýþan rüzgarlara Senden daha dirençli ve bilinçli karþý koyar.
Kulken kulluðundan, insanlýðýndan utan, Ayak bastýðýn topraklar, tutunduðun her dal Ey aymaz adam, atalarýnýn kanlarýyla sulanmýþ Sana yaþam sunan altýn baþaklý bu topraklar Korunup yaþatýlmasý gereken vatandýr, vatan!....
KEMAL POLAT 04.04.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.