Yazlarý yaþamadan kýþlarý hiç bekleme, Hep uyuyarak tevekküle dalarak Gündüzleri miskinlikle günü – güne ekleme!. Bil ki en yýkýcý zamanýn akýþýdýr bu!... Duraðanlýk aþinasý insanlarýn yýkýlýþýdýr bu.
O hava, bu hava diyerek Hep çalýp oynadýn yýllarca Tarlana yaðacak yaðmur bulutlarý mý sandýn Sana bir lokma , bir hýrka uzatanlarý, Bir kahýr yükü olduðunu bilseydin yüreksizliðin Hakkýn, yaþamýn olduðunu bilseydin senden esirgenenin
Hani ne oldu? Bir tutam ekin bile deremedin Üstüne üstlük elinde avucunda olanlarý da, Ciðeri beþ para etmez tufeylilere kaptýrdýn.
Oysa, elini uzatsan güneþi tutacaktýn Aklýný kullanýp cesaret gösterseydin, Özgür ve mutlu yaþamlarýn keyfine varacaktýn Akþamlarý kaygýsýz yatýp uyuyacak, Sabahlarý mutlu ve dingin kalkacaktýn.
Yine de haine - hýrsýza meydaný boþ býrakma! Nasýlsa ipin ucu bendedir; deyip rahatlama! Kavi bir yüreklilikle gergin tut sen yine de ipini; Altýndan sürünüp, üstünden atlayýp geçmesinler “Yol gösteriyoruz” tuzaklarýyla sana kader biçmesinler.
KEMAL POLAT 20 Mart 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.