Ne zaman seni konuþmaya yeltensem,
D/ilim yanýyor çizgisiz bir sayfa ucunda,
Öznesini terk eden bir yüklem,
Vicdan-i ret çeker gelecek nesil dizelerine,
Ve þiir,
Bekâretini satar sarhoþ birkaç kuruþa,
Ne zaman seni konuþmaya yeltensem,
Sofistik bir hüzün kaplýyor bedenimi,
Beynimin hücreleri ölümle cilveleþiyor,
Aðzýmdan mistik kanamalarla.
Kýsasa kýsas derken,
Bir kurban katiliyle seviþiyor olay yerinde.
Polis tutanaklarýna geçmemiþtir bu.
Ne zaman seni konuþmaya yeltensem,
Bir sigara cehennem ateþi gibi yanýyor aðzýmda,
Ýçime çektikçe kaybediyorum uzuvlarýmý,
Annem ana ocaðý þirketi,
Kaybediyor her gece evlad-ý sermayesini,
Bin bir gece masallarýnda.
Ne zaman seni konuþmaya yeltensem,
Zaman kekeme oluyor dilimin ucunda,
Çarþamba haftayý terk ederken,
Ýnce belli kum saatinde greve baþlýyor kum taneleri,
Bir bir deðil bin bir akýyor,
Ve kadraný kýlýçlýyor yelkovaný.
Anestezi bir kanamayla düþüyor zaman,
Ana rahminden, alelacele,
Ne zaman seni konuþmaya yeltensem,
Beþeriyetimi terk ediyor ruhum,
Ýlahi bir çaðrý neticesinde,
Ve ben kul olmaya çalýþýrdým tüm heybetimle,
O seccade senin bu seccade benim.
Nöbetçi_Piyanist