CAN YANGINI

Ezalarýn cümlesinden usandým desem,
Bilmem kimlerin kalbine dokunurum?
Kavgalarýn içindeki vahþi bir gönülden,
Mavi beyhude ýrmaklara nasýl akarým?

Kâh savrulmuþ hayallerin pençesinden,
Kâh karabasanlý rüyalarýmdan sarkarým.
El vermek, el almak yok kimselerden,
Kanlý, kýrýk ellerimle kendimi boðazlarým.

Þanslý deðilim, cami avlusundaki bebekten,
Serseri mayýn gibi çarpýla çarpýla gezerim.
Kol kanat istesem de gökteki kelebekten,
Yine gariban ayaklarýma medet dilenirim.

Can cana fazla gelirse isyan olmasýn adý,
Can candan bezince yükselsin bir þahadet.
Yosunlardan sýyrýlýp sýzmasýn kanlý sýzý,
Varlýðýn ötesindeki o varlýktan al cesaret.

2008
Elvan USUL
Sosyal Medyada Paylaşın: