Akrep, çýyan, yýlan; ne ararsan; El deðil kendi adýndan. Yaz günü menekþe kurtaran, Kem gözlerle yuva daðýtan, Zannedersin hain dýþarýdan, Ne gelirse vallahi kendi soyundan.
Hasret kalýrsýn yüzlerine darda iken, Bir teselli bir teselli ararken, Ahbap olursun senden yer içerken, Ne gelirse vallahi kendi içinden.
Arama sýnýrlarýn ötesinde, Düþman dediðin dizinin dibinde. Öyle sunarlar ki bir zehirli kaymak, Yuvandan da olursun, gülümsemelerinden de!
Aðustos 2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
elvin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.