ne zaman dolansa adýna
paslý bir býçaðýn tersi
dilimliyor dilimi!
imansýz bir sessizlik peydahlanýyor
arka sokaklarýnda sesimin
tahrip gücü yüksek gürültüleri
koynuma alýyorum
çýrýlçýplak soyunuyor kelimeler sonra
kim vurduya gitmiþ þiirlerin yataklarýnda
namusu kirleniyor öznelerin
ve yine
bir cinayet mahali daha
seviþiyor katiliyle
ayýp ediyor hayat ikimizede
biliyorum!
ne zaman
avucunun içini öpmek geçse
dudaklarýýmýn içinden
asasýný kýrýyor Musa
vura vura
içimin dizlerine
kafir bir selaya
tanýklýk ediyor kulaklarým
sýzlýyor bakire kadýnlarýn göðüsleri
gökyüzünü terk ediyor Ýsa
tutuþuyor cehennem
önce aklým yanýyor
sonra
ateþin ellerinden tutuyor fikrim
mevsim kýþa dönüyor
zaman hiçe
ve
kýrmýzý bir yaðmur yaðýyor cennete
(sahi
gelsene sen
ben delirmeden önce)