dalda görürüm baharý, mine çiçeklerinde mavi çizer günüme su fýþkýrýr, mart kaynaklarýndan seni hatýrlarým bahar gülüþlüm uyanýrým kâbus dolu uykularýmdan
gözlerinde açar çiçekler serçeler konar zerdali dalýna biraz gülümseyelim derim çýkaralým aþký heybemizden birden havalanan kuþlar biz olalým
biz açalým yolun gelin yüzünde dört nala sevgiye koþsun atlarýmýz karalayalým üstünü umutsuzluklarýn düþ perisi sürekli dursun yanýmýzda geride kalsýn sevmiyor fallarý papatyalarýn
hep yanýmda kalýr, solmayan baharý dört mevsim saksýmda topraðým dört yapraklý yoncam bilir hangi pencereden bakacaðýmý o tarafa býrakýr çiçeklerini
21. 3. 2014 / Nazik Gülünay
Dostlardan dizeler:
sen düþerdin tomurcuklarým üstüne mevsim bahara erdiðinde damla damla çiðdemin sarýsýndan çimenin yeþiline deðerdi kaval sesleri ve ben leyleklerin yuvaya dönme vaktinde hemencecik özlerdim seninle gelecek yeni baharý...
Ahmet ÖRNEK
çýldýrmýþ erik aðacý kökten uç dalýna dek badalamýþ her yanýný çiçekleriyle sevgisini
elmanýn hafif pembesine bademlere karýþmýþ gök mavisi altýnda yer yeþili arasýnda
dinler mi seni bile kanýna iþlemiþ bahar gülücüðünde taçlanýr bakýþýnda sevinci