Armudun Çeşidi. Tekrar.

Ne zarfý var, ne bohçasý,
Dalda asýlý lobcasý,
Ýnce zar içinde saklý,
Armudun en sulucasý…

Sapýndan asýlý nîmet,
Kendi sarý. Pembe kýymet,
Su deposu, yok posasý,
Diþsizlere, etmez zahmet…

Nârin tenli, pek de hassas,
Yere düþse, olur pas-pas,
Er kesilir, yan yatar has,
Vitaminlerle *murahhas…

Çeþit- çeþit tadlarý var,
Kýþ Armudu, Kiraz’ý var,
Eðri saplýsý pek meþhûr,
Armudun çok çeþidi var…

Kadir’im. Ýftarda yedim,
Yazmamak hiç olmaz dedim,
Beþ dörtlükte tamam dedim,
Emeðe, Rahmed diledim.
*Murahhas: Yetkili.

kadiryeter Kadir Yeter. TRABZON.
20.3.2014 (22 EYLÛL 2007 Cumartesi)

Sitemizde ilk yayýný: 21.5.2008
w.edebiyatdefteri.com/siir/115719/armudun-cesidi

Sosyal Medyada Paylaşın: