Sevgimiz Hep Yaşayacak

Ýhtiyar dünyada biz de yaþlandýk,
Her birimiz ayrý bir kentin koynunda,
Çizilen kaderin biçtiði rolleri oynuyoruz.
Ýçimizde gün geçtikçe çoðalan sevgi,
An gelecek, sýðmayýp taþacak.

O vakit, her þey bambaþka görünecek,
Renklere, mevsimlere gülümseyip,
Daha çok seveceðiz.
Bir güvercinin gözlerinde,
Papatyanýn tül tül yapraklarýnda,
Portakal çiçeðinin kokusunda,
Köy kiliminin dokusunda,
Sevgiyi derinden hissedeceðiz.

Her yaðmur tanesiyle, yeniden biteceðiz,
Umutsuz kurak gönüllerde.
Her meltemle, türkü olacaðýz dillerde;
Ve kederli sokaklara, gün gibi doðacaðýz.
Biz dursak da sevgimiz koþacak,
Gürbüz çocuklarýn ardýndan;
Gökkuþaðýnda uçurtma olup coþacak…

Nazlý bir gelinin oyasýnda,
Müebbet mahkûmun rüyasýnda,
Issýz göllerin aynasýnda;
Dað yamaçlarýný aþacak,
Yaþayacak sevgimiz,
Hep yaþayacak….


Muhittin Alaca

Sosyal Medyada Paylaşın: