Haksız mıyım?..

Dünya’da Türkiye’de, sokakta, ailede..herkes, ya kendisi ile veya bir diðeriyle kavgalý. Nedeni ise, çok basit. Çünkü; herkes, hýrsýndan ve nefsini eðitmediðinden dolayý; kendisini hep haklý, karþýsýndakini ise her zaman haksýz görüyor ve gücü yeten, yetmeyene bastýrýyor... Fakat, aslýnda adalet diye yutturulan mekanizma felç edildiðinden.. haklýnýn deðil, daha çok; güçlünün veya paralýnýn.. sesi çýktýðýndan...
Nefis ve Þeytan ise, bir kenarda durmuþlar ve adeta sevincinden havalara uçuyor. Bunlara bir de; cahillik (dini ve ilmi) bilgi eksikliði eklenince, Allah’ýn halifesi, vekili ve yarattýklarýnýn þahidi olan o müberek olan insanlar.. insanlýktan çýkýyor ve bazan ayet-i kerime’de dendiði gibi, hayvandan bile aþaðý mertebele kavuþuyor...
Bende; düþünüp taþýndým, bu gibi durumlarda; belki bir iki satýrý hatýrlanýr ve akýlda kalýr da, bir gün bir kiþiye de olsa; belki bir yararý olur diyerek.. onlara, aþaðýdaki þiirle; akýlda daha kalýcý olsun diye, herkes tarafýndan bilinen bazý; “kalýp cümleleri de ekleyerek” seslenmeyi uygun gördüm. Elbette ki, sözümlerim; söz dinleyene ve kendisinde fark ettiði eksiðini, gidermek isteyene...
Çünkü söz, alana (tutuna) söylenir... çok tutulmuþ, nice büyük’lerin pýrlanta deðerindeki sözleriyle; DAHA GÜZELCE YAÞANAN HAYATLARA.. VE DE DAHA GÜZEL YAÞANACAK, GÜNLERE.. YARINLARA dileðiyle!..

H A K S I Z M I Y I M ? . .

Surprizsite.com Þiir Romaný Kitabý
ÞÝÝR NO: 39 9-KASIM-2008

DERDÝ OLAN, DERDÝNÝ; DERTSÝZLER, NEYÝ BÝLÝR?
SAVAÞLAR, DA GENÇLER; BARIÞ TA, YAÞLILAR ÖLÜR.
ACELE EDEN DEÐÝL, SONU; SABIRLI, GÖRÜR...

Yolu; doðru olana, it ürür.. kervan yürür...
. Kaf daðýndan gelenler; her þeye, ayak sürür!..

DAÐ, DAÐA KAVUÞMAZDA; KAVUÞANLAR, ÝNSANDIR,
NE KADAR YAÞASAN DA.. BU DÜNYA, BÝR YALANDIR;
ÞEHÝTTEN DE, KATÝLDEN DE ÇIKAN; AYNÝ, CAN’DIR...

Bütün bu gerçekleri; ferasetli göz, görür...
Selâmeti bulmayan, gönlü; bir duman, bürür.

AKÇENÝN, AK OLUÞU; KARA GÜNDE BELLÝDÝR,
CAN, AYNÝ DE; ÞEHÝTLE, KATÝL AYNÝ DEÐÝLDÝR;
KÂÝNATDAKÝ, ZIT’LAR; BÝRBÝRÝ ÝLE EVLÝDÝR...

Ölmeden ölmeyenleri, Azrail öldürür...
Ýþlediðin günahý; elin-kolun, bildirir.

BÝR HATUN, BÝR ADEMLE; ELBETTE, DÜGÜN OLMAZ,
BÝR KOYUN ÝLE BÝR KURT, BÝR AÐILA KONULMAZ;
MÜREKKEP YALAMAKLA; ASLA, ALÝM OLUNMAZ...

Yükseklere çýkana, merdiven lâzým olur...
Az ve devamlý ibadet; Cennet’e, yol olur.

BÝR HAYVANIN LEÞÝNÝ; DÝÐER HAYVANLAR, YERLER,
ÖLEN, BÝR ÝNSAN ÝSE; BÝR MEZARA, GÖMERLER;
BÝR AVUÇ TOPRAK ATIP; GÖZÜN DE, DOYSUN!. DERLER...

Kabir; o zaman kulu, uykudan.. uyandýrýr...
Dünya’da, boþa geçen; günlerine yandýrýr.

SANMA KÝ; BÜTÜN IRMAKLAR, HEP SONSUZA AKAR,
TOK’LAR YER, AÇ’LAR BAKAR; KIYAMET, ONDAN KOPAR;
HER ÞEYÝN; ÝÇÝ BENÝ, DIÞI DA, SENÝ YAKAR...

Irmaklarýn sonunda; bir göl, bir deniz vardýr...
Ömrü boþa geçiren; hem ahmak, hem aptaldýr.

SÖZ UÇAR, YAZI KALIR; DAMAKTA, TADI KALIR,
YAÞ, KEMALE ERÝNCE; NE ZEVK, NE SEFA KALIR;
SAZ ÇALANDAN GERÝYE, BOMBOÞ BÝR SEDA KALIR...

Aklýn fikrin þaþýrýp, yan yollara takýlma...
Cennet; biraz pahalý, Cehennem’se bedava.

ÝBRAHÝM HAKKI, DER KÝ; GÖRELÝM.. MEVLA NEYLER,
HER NE FÝÝL EYLERSE.. MUTLAKA, GÜZEL EYLER;
ÝLMÝ OLAN, ÝLMÝYLE; AHÝRETÝ SEYREYLER...

Zenginlik de, fakirlik de; baþý, sonu hep dert...
Gel!.. Bu doðru sözleri, kulaðýna küpe et.

EN YÜKSEK DAÐLARA DA, BÝR KENARDAN YOL ÇIKAR,
HER GÜN, BAKLAVA YÝYEN; SONUNDA, ONDAN BIKAR;
BÝR YÝÐÝDÝN ÖLÜMÜ, BÝR ACI SÖZE BAKAR...

Mürsel; bu, son sözünü; söyledi, mühürledi...
Bu Dünya, bomboþ dedi: Sonra, RABB’e.. yöneldi...

ALANA, AZ SÖZ; YETER, FAZLASI, DELÝ EDER,
ZAMANIN DA; SONU GELDÝ, ÝNSANLAR DERBEDER;
BU SÖZLERÝM, SANADIR; ARTIK, UYAN.. BÝRADER!..

Varlýk ile, yokluðu; ayýrýr, incecik zar,
Günahýna AF dile, hemen; Rabb’ine, yalvar...
10-ÞUBAT- 2008 SAAT: 15:00 Konak-ÝZMÝR.

Sosyal Medyada Paylaşın: