Sen kaçýncý cemreydin, içime düþüþün Gülüþün gözlerimden öperken, Ben neden hala üþüyordum Asel
Ah Asel, Yüreðim yangýn yeriyken, Bedenim tir tir titriyor yokluðunda, Bu nasýl cehennem ki, Bedenim yanarken, Günahým sapasaðlam… Gözlerinden kaçarken her þey, Nasýlda yaþlarýný tutuyorsun Asel.
Söyle Asel, Bu kaçýncý yüreðime düþüþün, Yüreðimden düþü(þü)n. Sana olan açlýðým Afrikalý bir çocuk gibi, Bir deri bir kemik, Bir seni bildim hüznüme, Bide açlýktan aðzý kokan, Birkaç satýr lirik. De bana hala annenin kehanetlerinde mi asýyorsun beni Asel.
Dilimin ucunda sana gelmeye cesaret etmeyen sözler, Öte yandan bir cellât gibi baþ ucumda bekleyen gece, Daha birkaç yüzyýlken gitmiþliðin, Ben kendimi geçmiþ zaman kipine baðladým, Umarsýz bir baðlaçla, Ben; zarf, Ölüm;fail, Sen ise her þeyin gizli öznesiydin annenin efsunlu muskalarýnda. De bana Asel sana hangi yoldan geleyim. Gözlerinden mi?
Hislerimi bir soysuza sattým Asel, Hiçliði Nietzsche’ye, Platon duysa hayrete düþer, Gözlerinin ne denli üstüme yakýþtýðýný, Felsefe nedenini sormayacaktýr, Gülüþünün gözlerimle anlaþtýðýný.
Özünde bir Acemilik vardý bu aþkýn Asel, Günah desenli, kýrmýzý bir elbise giymiþti, Bir beden büyük geliyordu her þey, Sen bende kayboluyorken, Ben sende hüviyet kazanýyordum. Bu ne yaman çeliþkiydi ki, Sen gözlerinle gülüyordun, Ben aðzýna bakakalýyordum. Gel Asel Ýri gözlerini alda gel, Boz yalnýzlýðýmýn pürüzsüzlüðünü, Gir siperlerime, Yýk kaleleri artýk.
Ýlkokulda ant gibiydin, Ben her sabah seni okurken, Kayboluyordum bilinçsizliðimde, Kavimler göçe düþüyordu, Ayaklarýn götürdüðü yere, Kýr acýmýn diþlerini gel Asel. Gel!
Gel ki; Yüreðim þenlensin, Bahara selam veren nergisler gibi,
Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.