Buðulu camdan, bir cana...
Meçhul bir zamanýn kaçak yolcusuydum
Kaderime yürüyordum adým adým
Þehirler arasýna sýkýþtýrýlan yokluðunda
Cama yaslanýp usulca aðlýyordum
Yollar tenhaydý, iklimler soðuk…
Göçebe sancýlar yerleþiyordu gözlerime
Ve adýný yazýyordum mazinin buðusuna
Ellerini çiziyordum iki sokak arasýna
Ben aðýr aksak gelirken sana
Sen kalbimin içresine aþký kazýyordun
Karanlýk tünellerden geçiyorduk,
Bir teyze titrek dudaklarýma bakýyordu
Ege’nin serin sularýna býrakýyordum özlemi
Yitik bir kentin izdüþümünde
Enkaz altýna saklanýyordu çocukluðum
Bir duvar konuþuyordu
Bir türkü çalýyordu uzaklarda
Bir anne feryat figan aðlýyordu
Ben senli hayallere koþarken
Sen kollarýný açmýþ, aþký bekliyordun
Sözün bittiði yerdeydim
sessiz haykýrýþlarým yankýlanýyordu
aþk daðýnýn rakýmýnda
her þey deðiþiyordu
yüzler gülüþler anýlar sancýlar yaralar
kulaklarým uðulduyordu
baþýmý döndürüyordu cesaretim
kilitli sandýkta duran bir geleceðin
esaretini kýrýyordu deliþmen yüreðim
Ben Aslý’nýn küllerinden doðarken
Sen ateþimle gönüllü yanýyordun
Seni görmek yeniden doðmak gibiydi
Vuslatýn hasadýný toplamak aþk saðanaðýnda
Gözlerinin içinde kendimi bulmak
Ve seyretmek sende beni,
Bende seni okumak sayfa sayfa…
Sana dokunmak þükretmek gibiydi Allah’a
Güneþi yeniden doðurmak
Gökkuþaðýný izlemek
Yeniden gamzelerime dokunmak gibi…
El ele yürüyorduk Ýstanbul’un kucaðýnda
Ben gözyaþlarýmý sererken yollarýna
Sen saçlarýma yýldýzlar yaðdýrýyordun
Þimdi kapýma dayanmýþ masum sevgilerin
Alacaklý gürültüsüyle uyanýyorum her sabah
Deliþmen bir rüzgar titretiyor perdelerÝ
Sarý sýcak bakýþlar oturuyor gözlerime
Ben sana baktýkça kalbime bakýyorum
Ben sana baktýkça artan, katlanan, çoðalan bir aþkýn
Yakan, kavuran, susuz coðrafyasýnda
Bir damla su oluyorum,
Sen kana kana içiyorsun