bütün çocuklar birbirine benzerler biraz
ve bütün samimi gülüþler birbirini andýrýr aslýnda...
siz beni en çok
çocuk yüzümle sevdiniz önceleri
ve sonralarý
en çok gülen yüzümden vurdunuz nedense
haince...
bilmediniz
bir tebessümün içinde
nice umutlarýn barýndýðýný
ve bir çocuðun yüreðinde
nice hayatlarýn arýndýðýný...
yataðýný terketmiþ ýrmak gibi
aktý gülüþlerim kuraklýklara
ve çocukluðum kaf daðýnýn ardýna uçup gitti
bir ankanýn kanadýna yüklenmiþ uçuk masallarla...
bütün kayýplar acýtýr bilirsiniz
ve siz göz kapattýnýz
kaybettiklerime umarsýzca
bir tespihin boncuklarý gibi saçýldý hayallerim
toplamaya yürek isterdi
yürek’sizdiniz
beceremediniz...
kimi geceler
annem uzattý ellerini ýsssýzlýðýma
al verdi yanaklarýndan
dal verdi omuzlarýndan
geceyi sabaha devþirdim
kayan yýldýzlarýn arasýndan
kulaðýma usulca söylediði ninnilerin notalarýnda...
ve sabahýnda yola koyulduðumda
herkesi annem gördüm
herkese annem baktým
kocaman ve yepyeni bir umutla...
tanrým ne büyük yanýlgýydý
beni baðýþla...
Þiirimi güne taþýyan tüm seçki üyelerine ve varlýklarýyla yalnýz býrakmayan, hüznüme ortak olan tüm þair dostlarýma çok teþekkür ediyorum...Berkin’ler ölmesin artýk!...sevgi ve saygýlarýmla...
Sev_tap