beynimin hücrelerine nüfuz etmiþ tüm harflerini kazýyorum
adýný, tadýný, kokunu, dokunu…
ki, bu bir nevi
kendimi kazýmak yeryüzünden biliyorum
olsun
ötenazi hakkýmý kullanýyorum…
sana
bütün sokaklarý cinayet
ve bütün odalarý intihar kokan
bir sevdanýn
karanlýk koridorlarýndan
yazdýðým için üzgünüm…
üzgünüm
yaðmurlu bir havada
yolunu kaybedip uçup gittiðin gibi
yaðmurlu bir havada
yolunu bulamayýp
geri dönemediðin için…
ama biliyorsun
hiçbir acý sonsuz deðil
ve hiçbir üzüntü
mumyalanmýþ bir ceset gibi taþlaþmýyor
yüreðinin orta yerinde…
evet
itiraf ediyorum
gerektiðinden fazla tuttum yasýný
muhtemelen
öldüðünü kabullenememekti bunun adý…
neyse
çok þükür
bugün kapadým göz kapaklarýný
baðladým çene baðýný
ve okudum ruhuna
bildiðim tüm dualarý…
þimdi
bir kahve yapacaðým
ve kýrk yýlýn hatýrýna
gülümseyeceðim kendime yudumlarken
sigaramýn sarkan küllerinde
izlerken kayboluþunu
kendi küllerimden doðmanýn
hayallerini kuracaðým uzun uzun
öyle ya,
kadim bir hatýr olmalý insanýn kendisi!
Sev_tap
10.03.2014