bebek gibiydi tenin bir porselendi sanki sokakta oynuyordun bez bebeðinle at kuyruðu saçlarýn daðýlýyordu arada topluyordun küçük bir bez parçasýyla
hep o günler kalacaktý aklýnda koþup oynadýðýn çocukluk günlerin öyle kaygýsýz gülmeler, kýkýrdaþmalar evcilikte büyükleri taklit etmeler olmayan kapýlarý çalmalar týk týk benim demeler
anlamadýn niþan taktýlar kuru, hastalýklý bir oðlanla düðün diye tutturdular sonra daha on üç yaþýna varmadan bir odaya týktýlar
kimbilir kaç çocuk gelinin durumuydu bu oldu bittiye getirilen bir kaç cici bici birkaç kandýrmaca tatlý söz sonrasý bilinen karanlýk genç kýz olmadan kadýn olmak özlemek çocukluðunu her çocuðunu kucaðýna aldýðýnda pencereden sokaða bakýp oynayan çocuklara dalmak hayal etmek yanlarýnda olmayý
8. 3. 2014 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.