UYURSAM AFFET

Tanrý seni niye yarattý,
Diye düþündün mü hiç,
Kayra?
Hiç düþündün mü seni neden bu kadar çok sevdiðimi,
Sen kaybettin mi varlýðýnýn nedenini,
Zannetmiyorum Kayra,
Sendeki bu cesurluk ve gözü karalýk bu yüzden,
Kaybetmeden,
Kaybetmekten korkmazsýn Kayra…
…
…
Gece kuþlarý bölüyor gecemi,
Ben ki acemi bir kalem gibi,
Ellerim titreyerek yazýyorum,
Benden gidiþini…
…
…
Nerede kalmýþtýk,
Neresinde kalmýþtýk acýnýn,
Hangi demini yaþýyorduk hayatýn,
Kaç kere öldürdük birbirimizi ve kaç kere daha,
Öldüreceðiz birbirimizi..?
…
…
Yaðmur hafif çiseliyor þimdi,
Islatýyor birkaç damlasý defterimi,
Yazýlarýn mürekkebi akýyor,
Her yer kirli, karanlýk,
Her þey senin ýþýðýný bekler gibi…
...
…
Hayli zaman oldu,
Görmeyeli kömür gözlerini,
Hissetmeyeli yaþama dair olan sevincimi,
Ve unutalý aðýz dolu kahkahalarýmýzý…
…
…
Ýyice azdý yaðmur,
Bir ritim tuttum,
Odada kesif bir sigara kokusu,
Gözlerim hafif aralýk,
Uyursam affet Kayra…
…
…
Peþin hüküm giydirilmiþ bir mahkum misali,
Sayýyorum son dakikalarýmý.
Ve sen Kayra,
Kalemi kýran yargýcým.
Acýmasýzsýn ama vazgeçilmezsin…
…
…
Sokakta kadýn erkek gülüþmeleri,
Gökyüzünün kasveti vurmuþ gülüþmeler…
Bir parkta sabahlamýþ gibi uyandým,
Güneþin doðuþunu seyrettim,
Aslýna bakarsan,
Sadece gözlerimi dinlendiriyordum…
…
…
Hayallerinden uyanmýþ,
Sabah çayýmý içiyorum þimdi,
Penceremden içeri ýslak toprak kokusu giriyor,
Týpký senin kokun gibi.
Birazdan ,
Bu keþmekeþten kurtulmalý Kayra,
Bir son vermeli ýslak yanaklara,
Biri bir þey demeli,
Veyahut Tanrý bir þey yapmalý.
Þu an Kayra,
Bezgin ve yorgun,
Saatimi bekliyorum.
Ve seni,
Gözlerini,
Gülüþünü,
Sýcaklýðýný….

ALTUN VURAL

Sosyal Medyada Paylaşın: