sen
sade bir nehir
aktýkça
gözlerimin otaðýnda
öylece durur hasretin
yar bildiðim
sevda dediðim
sade bir nehir
kelimesiz gün dökümü
içli bir su perisi
Meriç…
kollarýn var senin
bezmi alem içinde
sardýkça sýrtýmý sývazlayan
ellerin ve gözlerin
babam gibi kokan
pamuk þekeri ayrýlýklarýn
tadý damaðýmda kalan ilkyazlarýn
hücrelerinde kuzey rüzgarý
kýnýna sýðmayan suyunda
bin parça bu gün zaman…
arka bahçelerin var senin
ruhumu okþayan
akþam sefalarýnýn gölgesinde
yarým yamalak kelimeler defnettiðimiz
güneþi içtiðimiz
ikindilerde yaðmur beklediðimiz
kýrýlgan gözlerimizin tenhalarýnda
karýncalar beslediðimiz
bahçelerin var senin
yeþilinde yeniden doðduðumuz
sesinde ekmeðimiz
gözyaþýnda ceviz aðacýmýz…
saçlarýn var senin
tel tel birikmiþ sus tortusu
dalgalandýkça irem buðusu
kutsanmýþ lehçelerin
kanýksanmýþ acýlarýn var
kýrýklarýna tutunmuþ
yosunlu dileklerin
üç vakte kadar
döner sevdiðim…
býraksam kendimi suyuna
terim bulaþsa kýyýlarýna
kanayan düþleri kurutsan
öpsen
kabuk baðlasa yaram
ve iyileþse zaman…
kapýlarýn var senin
annem gibi
eski çaðlardan
asýrlýk sevdalardan uyanan
yýldýz kokan gecelerin var
kaleiçinden duyarým sesini
ayaklarýma hüzün düþer
nefesim boyun büker
sabun kokulu kýzlarýn
saçlarýnda tütersin
çatýk kaþlarýnýn ardýnda
inkara soyunan yolcularýn var
günahýný saklar yataðýn…
bilirim
babam gibi seversin
annem gibi
siyah ve mavi sesin....
koynuna el sürsem bu gece
bulutlarýn kokusunu býraksan ömrüme
bir damla aþk olsan gözümde
saklasam seni
yüzümün köþelerinde...
ahh Meriç
senli bir kuyu bul þimdi bize
ölmeye gidelim yine
susuz yaz gecelerinde…