canýmýniçi ne aklýmdan çýkarsýn ne de kalbimden kalbimin bu denli seninle dolu olmasý bazen beni þaþýrtýyor gittiðinden bu yana bir tuhafým bedenim ayrý ruhum ayrý yerde yüzüme dahi yansýdý yokluðun gözlerimde boþ bakýþlar sarardým gibi þimdilerde herkes ayný soruyu sorar oldu hastamýsýn hasta deðilm ben sadece sol tarafým acýyor ve bu aralar sabah ezanlarý uyandýrýyor beni etraf sessiz karanlýk belki de rabbim uyandýrýyor beni dua edip yalvarmam için seni istiyorum rabbimden beni sev istiyorum benimki kadar olmasa da beni özle istiyorum karýncalarýn ayak seslerini duyan rabbim elbet benim gönül feryadýmý da duyar bir gün sana gittiðinde seni özlersem nolucak demiþtim sende sen yeter ki gel de ben gelirim demiþtin söylüyorum sana þimdi hatta avazým çýktýðý kadar baðýrýyorum özledim seni farzet ki son anýný yaþayan bir hastayým beni görmeye gel ya da farzet ki öldüm toðraðýmý atmaya gel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
zey-nep0502 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.