Gelincik Yarası Ağıtı

gelincik söyler türküsünü
kýzýl bir dudaktan sýzar zehrim
ölüme yazgýlý dirilirim her bahar

unutulmaya büyütülür bütün bulurlar
acý fýsýldayarak gelir sokulur gök/gözüme
gülmek yaðmurlu bir akþam uðultusu
yaðar

adým dudaklarýna yazýlýr
keskin bir ustura aðzý susuþlarým
düþen her dolu tanesinde
silinip gider düþlerden
aslý gökyüzüne sureti daraðacýna asýlýr
ýslýktýr
tarla kuþlarýnýn kanatlarýnda asýlý durur aðýtým

ölüm tarlalarýnda
þafak gelinciktir
söker narin sesinde ölüm ýþýðý
hasat lahitlerinde adým okunur

aðýtlar isimsiz
aþk sensiz öðretir þiiri
-özü eli baharlý bir öðreticidir-
hatýrlatýr
yaðmur bereketinden habersiz yaðar
rüzgar eser cellatlýðýndan habersiz
ayýrýr

kesik baþýmdan geçer tarla kuþlarý
gözlerimi midesinde götürür
baþka baharlarý göreyim göçüþü
güneþ aldatýcýsýdýr ömrümün
keskin bir oraðýn dilinde canlanýr þehveti

ahusu yok olur
karanlýk tüm kalabalýklar
bütün deðirmenlerde bedenim öðütülür
yapraklarýn merhem olur göz kapaklarýmda
sürülmez dudaklarýn yarama
taþýma su ile aþk ölür can kafesimde
tan düðümlenir
söylenir aðýtým
her dilde
baþka adlarla

K.Y.

Sosyal Medyada Paylaşın: