akþam alacasý o ihtiyar adam gümüþ bir sandalyeye oturmuþ balýk ekiyor topraða büyüsün diye deniz
eski bir sevgilinin yolunu aðzý kýrýk kahkahaya benzetiyor yanlýþ makamdan gelen eksik notada duran birini anýyor yanmamýþ bir soba dalgýn hüzzam takvim yapraklarýný sarýnýp ýsýnýyor içimde
iþte o zaman tren raylarýný andýrýyor yaram canýmýn kenarýna oturuyorum camýn buzlu yanaðýna yaslýyorum alnýmý elli yaþýmýn fotoðrafý sesleniyor camdan
ayaðýna çöl yaðmuru deðmemiþ biri boy veriyor içimde mavi sonsuz bir taya biniyorum bir an merdivenlerde boþ bir yelin ayakkabýlarý duruyor kapýmýn yüzünde gelmemiþ dostlarýn týkýrtýlarý birden ýþýklarý yanýyor yeryüzünün ömrün boþluðunu alýyorum içeri
K.Y. Sosyal Medyada Paylaşın:
pastav Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.