’omzumun üzerinden yuvarladýðýn harflerin
altýnda kalan yüreðimi tutuþturuyorum þimdi
ýsýtsana ellerini’
güneþi avuçluyorum kýzýla inat
parmaklarýmýn arasýndan süzülen
kehribar kokulu bir vedanýn
doðum ile ölüm arasý
araf’ý kýyametin...
’oysa
sen hiç bilmedin
gözlerimin
gözlerin gibi baktýðýný gökyüzüne’
kayýp bir öznenin
yükleme açtýðý savaþta
kýrk yeni yetme aþýðýn
cümlelerce vuruldu boynu
ve cadý kazanlarýnda kaynadý
sýrtý kambur sevdamýzýn ölüsü
kýrlangýçlar
akþam üstlerine astý kendilerini
dili damaðýndan kaçak
aklý kaçýk bir yüreðin
kefareti oldu
düþ bozgunlarý
elinden tuttuðu çocukluðumu
bir yetimhanenin kapýsýna býraktý annem
mührü siyah
sesi
sarý sýcak
saçlarý
toprak rengi bir hüzün
ve bütün mezar taþlarýný þehrin
yüz görümlüðü niyetine
boynuma taktý babam..
’omzumdan yuvarladýðýn harflere
berdel ettim bekaretini yüreðimin
gözün aydýn
kan bulaþtý
ellerine yüreðinin’