Omuzlarýma tevdii edilmiþ bir aþk,
Tecrit edilmiþ bir yürek,
Duygularýmý haciz eden ne varsa
Beni biraz mülteci,
Beni kif/ayetsiz bir kitapta,
Yüklemsiz bir cümlede,
Beni s/ilahsýz bir savaþta,
maðlup etti.
Atlarým topal,
Fillerim ebabil korkusundayken,
Yýkýldý yüreðimin kalesi.
Ve
Beni boðazladý kendini bilmez bir piyon.
“Savaþý kaybettin komutan,
Apoletlerini býrak ve öl”
Bir çocuk acýlarýmý tartýyor bir sokak ucunda
Tartayým aðabey
kaç b/asacaklar diyorum,
Son isteðini umursamadan
Baðýra BAÐIRA
Arkana bakmadan,
Küfrederek daha hýzlý koþmayan ayaklarýna,
Kaç.
Tanrý bir bankta uyuya kalmýþtý,
Ben bileklerimi keserken
Sen çoktan gitmiþtin
Þehir uyumuþtu loþ sokak lambasý altýnda
Failini arýyordu fiil,
Telaþla…
Bir tan/dýr faresine sormuþtun
Geceyle görülmüþ en son
Tren garýnda,
Bir saçak altý nöbetinde
Piyanomdan çalýnan bir diþ notayla.
Leyla mecnundan gitmiþti
Mevlana’dan Þems
Benden sen
Her þeyini býrakarak.
Nöbetçi_Piyansit.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.