þimdi
gitmeye kalksam senden
biliyorum ki
göðün aðlayan tarafýna denk gelecek çocukluðum
ayak tabanlarýmý yakacak
yüzü kýrmýzýya dönük ýsýrgan otlarý
yarým aðýzlý ninniler söyleyecek yine annem
yine
yetim bir düþ aðlayacak kapý eþiðinde
dönüp dolaþýp
soðuk bir rüzgarý bulaþtýracak saçlarýma mevsim
her yeri ayaza çalacak parmaklarýmýn
unutacaðým babamýn kulaðýma fýsýldadýðý ismimi sonra
hafýzam
ustura vuracak bileklerine
aklým akacak derin kesiklerden
ne giysem
çýrýlçýplak bir günaha teslim olacak sol tarafým
dizlerim taþýmayacak cehennemi ceplerinde
devirecek zamaný üzerime amansýzlýðým
ve ölecek bir bir kuþlar
göðüs kafesimde
þimdi
gitmeye kalksam senden
biliyorum ki
kaybedecek yordamýný fikrim
þehrim adressiz kalacak
sokaðým ýssýz
ve izahsýz kalacak yüreðimdeki yara
sonra
arkamdan aðlayacak melekler
cennet reddedecek varlýðýmý
küsecek Tanrý...