Sorma, evde misin gelsem mi diye!
Haberli, habersiz çýk da gel yarim!
Hiç düþünme bile kalsam mý diye,
Kapýyý, sürgüyü çek de gel yarim...
Adresi bilirsin, kimseye sorma!
Aman komþulara haber de verme!
Çekmene gerek yok kaþýna sürme,
Konuyu, komþuyu ek de gel yarim...
Havalar soðudu, kaþkolunu tak!
Kýyamam sana ben, nazlarý býrak!
Bir elinde ayna, birinde tarak;
Saçlarýný yana dök de gel yarim...
Topuklu giyip de, týkýrtý yapma!
Bilmediðin yola asla ki sapma!
Kesek, kutu, taþý dikkat et tepme,
Sessizce, su gibi ak da gel yarim...
Hiç kulak asma sen duyduðun sese!
Selam filan verme sakýn her kese!
Kaplarsa içini þayet vesvese;
Saðýna, soluna bak da gel yarim...
Karanlýða kalma, bak n’olur n’olmaz!
O sýra sokakta pek hýrlý kalmaz...
Sakýn ihmal etme, tedbirsiz olmaz!
Lambayý, feneri yak da gel yarim...
Ortalýk it, kopuk, dikkatin kesme!
Ona, buna uyup, gürleyip esme!
Ýsminle müsemma benzeyip resme,
Saçlarýna güller tak da gel yarim...
Antalya-2014/02
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.