Koparmak deðildi ki emelim o baðlarý!
Hatta her seferinde baðlamaya çalýþtým...
Hadi çýk gel deseydin kaldýrýrdým daðlarý!
Þimdi elimde mendil, aðlamaya alýþtým...
Dünyaya sýðmaz oldum, inan öyle dar gibi!
Düþünürüm, ellerim hep seni arar gibi...
Yanýmda olmasan da, yokluðunda var gibi
Gönlümdeki yerini saðlamaya alýþtým...
Baþka düþen var mýdýr böylesi bir sevi/ye?
Bakar dururum her gün camlardan biteviye...
Belki bir gün aniden çýkar da gelir diye,
Þu yaralý gönlümü eðlemeye alýþtým...
Elimde bir buruþuk rengi solmuþ resimle,
Artýk sona yaklaþan þu yorgun nefesimle,
Yare duyulsun diye kesik kesik sesimle;
Daðlarda keklik gibi çaðlamaya alýþtým...
Böyle miydi kavlimiz, nerde kaldý hayaller?
Düþlediðim ne varsa talan etti yad eller!
Þimdi gülistanýmda, kan aðlýyorken güller!
Dikenlerle sinemi daðlamaya alýþtým...
Antalya-2014/02
TDK:
sevi: aþýrý sevgi ve baðlýlýk duygusu, aþk...
eðlemek: avutmak, oyalamak, vakit geçirtmek.
saðlamak: saðlama baðlamak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.