Yaþýna, baþýna bakmadan koþup
Derin deryalara daldýn; oldu mu?
Ömürde bir defa daðlarý aþýp
Düzlere inerek yere dalmadan
Azmini býrakýp geri kalmadan
Koþturup son sürat zaman çalmadan
Bilmediðin elde kaldýn; oldu mu?
Ne güzel baðlýydý atýn kenarda
Ekmeðin piþerdi tandýrda, narda
Ve þükrün bitmezdi onlarca zorda
Kanaat ederek yazlar, kýþlardýn
Ýyiyi, güzeli hep alkýþlardýn
Kalbine rengarenk gül nakýþlardýn
Kolayý bulup da aldýn; oldu mu?
Her birey nasýlsa düþer bir defa
Her gönül ister ki sürsün hep sefa
Mücrim uðrayamaz severken affa
Dönüþtün kapkara taþa daðlarda
Kazýk çaktýðýnda þer otaðlarda
Büyü revaçtayken eski çaðlarda
Nefsini zevklere saldýn; oldu mu?
Aþký oyun sandýn; iþte usandýn
Kendini yenilmez, yutulmaz sandýn
Nedense kendini hiçlikle andýn
Bir tutam bulutla göklerde yüzüp
Elinde býçaðýn, derini yüzüp
Göksel eleklerde gerçeði süzüp
Aradýðýn þeyi buldun; oldu mu?
Ey aklý kiraya veren âdem, sen
Söz tutmadýn, yandýn; hep de bu dem sen
Haram þuruplarý içtin madem sen
Aldýrmadýn neden örfe, âdete
Yýllarý sayarak döktün adete
Nihayet yoruldun geçtin avdete
Ömründe bir kere güldün; oldu mu?
Ve nihayet geldi hayatýn sonu
Gidiyorsun buruk, düþünüp onu
Köhnemiþ bir hana astýn ikonu
Ardýnda kalaný, ektiklerini
Yaþarken andýn mý çektiklerini
Görmeden doðaya diktiklerini
Ýki tel saçýný yoldun; oldu mu?