BİR GÖNÜL AL- BİR GÖNÜL

(Tâlha Boran’a ... Ö.T: 19 MAYIS 2005- Trabzon)

Yaþlý ve emekliye, bir motor ustasýný,
Kalksýn eller çevirsin, telef’ ahizesini,
Söylesin güzel diller, duysun müþterisini,
Bir gönül al- bir gönül, yýllar sonra sesini...

Tâlha usta, nasýlsýn diye sormak negüzel,
Kalbinden rahatsýzdýn, tedâvi ol, yine gel,
Anadol-Pikap araç, üçyüzyirmi çekerin,
Yenicumâ’da evin, gönlümde derin yerin...

Benzinli motorcuydun, oðluna saldýn iþi,
Emekli olduðunda, Ýkisu aslý kiþi,
Yomra’da, Trabzon’da, döndü kurþûni Jipi,
Bakýmlý arabaydý, hayra koþardýn ipi...

Biz müþteri deðildik, geldikçe kapýnýza,
O dost gülüþlü yüzün, gururdu þahsýmýza,
Elinden her iþ gelir, yormazdýn bizi iþe,
Pekçok olumsuzlarý, çevirdin lehimize...

Tâlha Boran’dýr adýn, tabelân duruyor mu?
O sevgili dostlarýn, acep hiç uðruyor mu?!
Ýþsizlik- yalnýzlýklar, her esnafýn baþýnda,
Mert ve yürük olurdun, tezgâhýnýn baþýnda...

Ýçtiðimiz çaylardan, hani kalan muhabbet,
Bir dostum sen bilirim, unutanlara rahmet!
Biz yemedik-içmedik, koruduk bu dostluðu,
Elden- ayaktan düþtük, býrakmadýk dostluðu...

Yazdým yine ‘Boran’a, tutamadým elimi,
Bir nehir var ki bende, kýrdý attý bendimi,
Esnaflýk için yazdým, yirmibeþ yýldýr kitap,
Arayanlar saðolsun, geçmiþime bu hîtap...

Kadir’im. Yalan bilmem, içim-dýþým dostluða,
Benim olan tek dost var, gayrý dünyâda kala,
Ýki söz bir ziyâret, yirmi yýl geçti gitti,
Ne Anadol Pikabým, Dostuma þiir yetti.

kadiryeter Kadir Yeter. 15.02.2014 (14-15 ARALIK 2004) TRABZON.

Sosyal Medyada Paylaşın: