Ondört Mevsim
Saçlarýn bir derya gibi akýp gitse parmaklarýmdan
Ve gözlerin bir darbe indirse
Gözlerimin en dibine
Sarhoþluðum dökülür iþte o an
Dilimden þarkýlar dökülür
Benim kadar sarhoþ þarkýlar
Geyve dökülür sonra
Sakarya dökülür
Ben dökülürüm
Ben dökülürüm gözlerimi düþürdüðüm Ýstanbulî kaldýrýmlara
Bir dilencinin avuçlarýndan doðar sana esaretim
Sevgi sunaðýma devireceðim her fedakarlýðýn
Sana aralanacak bir kapý oluþu dökülür aklýma
Ve yýllar geçtikçe
kuþak kuþak çizgiler dökülüþü alnýmdan
Her bir çizginin
Yaþanýlacak her güzel ve kimi zaman acý þeyin
paylaþýlmýþlýðý düþüncesi dökülür
aklýmýn en sürgün köþesine
Her vaktimin zekatýdýr aklýmýn sana dökülüþü
olmadýk anlarda gözlerimin cam kenarýný süsleyiþin
hasret tomurcuklarý serpilmiþ liman manzaralý bir bardak çay gibi
yudum yudum bozuþumdur suskunluk orucumu
dilim konuþmaya kör olsa da
konuþurum, konuþurum, konuþurum
sana dair ne varsa dökülür kelimeler
bir çatlaktan özgürlüðe koþan su taneleri gibi
olabildiðince, dört nala…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.