Bendeki İstanbul
Kýz Kulesi’ni izliyorum sende
Sende daha güzel duruyor sanki
Ne mavi sular, ne Ýstanbul ne de
Kýz Kulesi umurumda inan ki…
Gözlerine sýðdýrdým koca þehri
Bir uçtan diðerine koþuyorum
Ve gökte salýnan martýlar gibi
Bir vapurun gölgesinde gürûhum…
Vapurlar gösterdi bana yerini
Yalnýzlýk semtinde bir kuytu liman
Ve limandan damlýyordu bir peri
Karanlýk yükselirken Marmara’dan…
Yürümeye cesaret yoktu evvel
Bir korku, bir ümit hengamesinde
O bahar çiçeði saçlarýn tel tel
Düþüyordu nefes gibi göðsüme…
Dalgalarýn kýyýlara busesi
Duyulurken çakýrkeyif sokaklarda
Kirpiklerim arasýnda bir peri
Gülüyordu Kýz Kulesi’nden bana…
Ýstanbul, koca kent, büyük müydün sen
Gün kararýrken kesildi biletin
Bir zamanlar baþýn gökte dururken
Þu perinin gözlerinde eridin…
Ne tatlý bakýyordu Kýz Kulesi
Gözlerine düþmüþ aydýnlýðýnda
Ve karýþýyordu yüzen elleri
Ýstanbul’un efsunlu sularýna…
Attilâ Edri
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.