Hala seninle ise boyunu aþan gurur
Sevgilinin kalbinden söküp aldýðýn sürur
Âtinin gölgesinde niçin bekleyip durur
Cüretimi baðýþla fakat bilmen gerekti
Sözlerin söz deðil de zehirli engerekti.
Telâfi edilir mi yaþamadan bilemem
Lâkin gönlünden düþtüm bir daha yükselemem
Geçmiþi yeni baþtan yâd etmeye gelemem
Arapsaçýndan beter anlayacaðýn durum
Varsýn kimse duymadan kapansýn bu oturum
Gözlerim kararýp da dünyadan hýzlý dönsem
Gecende yýldýz iken hiç yoktan yere sönsem
Baþýný çevirip de bakacaðýn tek yönsem
Belki o zaman beni tutmaya çalýþýrdýn
Ya da bir ihtimalle siyaha alýþýrdýn
Kaç kez yemin ettiysem hepsi bir aþk yüzünden
Tamam diyorum bazen þavk belirdi gözünden
Ne kadar zorlasan da gerçek çýkýp özünden
Umutlarýmý çalýp dünyamý karartýyor
Ve içimi her defa daha çok kanatýyor
Tükendim, bundan böyle ne sen varsýn ne de sen
Bir Rabb’im var benimle bir de yorgun bir beden
Ýsyan edip uzlete arasa idim neden
Belki nefse uyardý hem kalbim hem de þu dil
Demezdi her a’zamýz mahþer gününe delil….
5 Þubat 2014 / NÜS